Lets do this shit <3 - Reisverslag uit Loveland, Verenigde Staten van Sjanie Bremer - WaarBenJij.nu Lets do this shit <3 - Reisverslag uit Loveland, Verenigde Staten van Sjanie Bremer - WaarBenJij.nu

Lets do this shit <3

Door: Sjanie

Blijf op de hoogte en volg Sjanie

05 Februari 2014 | Verenigde Staten, Loveland

Dames en Heren, het is hier -24 graden. Ik heb weliswaar twee broeken aan, 1 hemd, 2 shirts en 2 jasjes aan, 2 paar sokken waaronder ski-sokken en ik heb ook al van die awesome bearpaws gekocht, and I'm still freezing my ass off. Lovely. Op zulke momenten had ik best in Sydney willen zitten.

Anyway. Mijn reis, het grote avontuur volgens velen, begon perfecto. Na een geweldig afscheidsfeestje met mijn lieve familie en vriendjes en vriendinnetjes, kwam het toch wel heel dichtbij! 3 maanden naar the freaking USA. Omdat ik zo'n emotioneel stuk vreten ben moest ik natuurlijk ook even huilen. En ja, ik weet het, 3 maanden zijn zomaar voorbij. Toch moest ik op de dag van vertrek ook even een paar keer slikken, maar ik heb het droog gehouden. Gelukkig maar want anders had ik de hele reis met zwartsel op mijn gezicht omgelopen. En die reis was dus heeeeeeeeeeeeeel erg lang.

Ik kan dus standby vliegen. Ontzettend handig want je reist gratis, plus je hebt kans op business class tickets. Maar, het nadeel is, er moet gewoon ruimte zijn in het vliegtuig. Is het vol, dan heb je pech. En ik had me toch een pech. Het vliegen naar Chicago ging perfect. Ik zat in Economy plus waar je extra beenruimte hebt, en ik had niemand naast mij waardoor ik lekker veel ruimte had. Dit betekende dus dat ik de helft van de reis gewoon geslapen heb. Ideaal. Vanaf hier was niks meer perfecto...
Eenmaal in Chicago aangekomen moet je een formulier invullen en kun je dan via de duane (customs) je koffer ophalen en dan weer afgeven. Ik mocht er helaas niet door. Ze geloofden mijn verhaal niet echt toen ik vertelde dat ik hier ben vanwege school maar dat ik nog geen plek had om mijn opdrachten uit te voeren. Het feit dat ik stotterde en moeite had met mijn Engels hielp ook niet echt, want ja, een Engels docent in spe die zich niet redden kan in de doeltaal. In ieder geval, ik werd meegenomen naar een hok waar ik wachten moest en waar zij mijn gegevens weer gingen checken. Ik zat een beetje op hete kolen want ik had maar twee uur overstap tijd en ik wou gewoon ruim op tijd bij mijn gate staan. Inmiddels een uur later was ik eindelijk aan de beurt, moest ik alles nog een keer uitleggen en bleek dus dat vrijwilligerswerk onder 'business' valt en ik dus het verkeerd ingevuld had. Oh the joy. Ik dus daarna als een speer mijn koffer halen, weer afgeven, met de shuttle naar de terminal, weer naar de terminal en op naar de gate. Omdat ik dus standby vlieg, sta je op een lijst. Deze lijst wordt via een scherm bekend gemaakt. Ik stond op nr. 15. De kans dat ik dus mee kon was minimaal. Ik dacht, geen probleem, er gaan vast meer vluchten. En ja, er gingen in totaal nog 4 vluchten naar Denver. En ik kon mee met de laatste vlucht, inmiddels 8 uur verder. Helemaal aan stront was ik eindelijk onderweg naar Denver. Tussendoor moest ik dus ook steeds met mijn familie contacten over hoe en wat. Als ik niet mee had gekund had ik een hotel moeten zoeken en een dag later via Kansas City of whatever moeten gaan reizen. Gelukkig was dat allemaal niet nodig en kwam ik hier rond 12 uur 's nachts aan, dus rond 8 uur Nederlandse tijd wat mijn reis in totaal zo'n 26 uur maakt. MAAR, ik mag niet zeuren want alles was for free!

Dus, eenmaal in Loveland direct het bed op gezocht en wonder boven wonder stond ik half 9 weer paraat. Ik snap er niks van! Normaal zou ik een hele dag moeten bijtanken en zoals iedereen wel weet, I love my sleep <3 Moving on naar het ontbijt, DELICIOUS! Heb nu al een quiche gehad, bread pudding, breakfast taco's en pancakes. Maar goed dat mijn broeken allemaal zo los zitten... Ze nemen hier echt de tijd om eten te koken en dat vind ik echt heerlijk! Wie weet kom ik terug als een keukenprinses!
Zaterdagavond zijn we naar de plaatselijke Mexicaan gegaan die blijkbaar 'dodelijke' margaritas heeft. Dus ik moest natuurlijk even proberen, ik bedoel, I know my drinks! And let me say, delicious (Cornelie, jij zou helemaal uit je dak gaan!) Blijkbaar ben ik een langzame drinker (ja, dat klinkt heel gek) want ik lag meteen al twee achter. Niet zo gek achteraf, want ik keek al scheel na die ene. Blijkbaar ligt het aan de hoogte hier (altitude) en ik geef dat ook maar de schuld want ik kan veel beter! ;)
Zondag, de SUPERBOWL. Iets waar ik erg naar uit keek! We waren al twee dagen bezig om de hapjes voor te bereiden en alles in huis te halen dus we konden niet wachten om aan te vallen! Ik was ook helemaal voorbereid met een Bronco's shirt dus wat mij betreft kon de dag niet meer fout gaan want de Bronco's waren de favoriet. What a disappointment that was! Finaal afgemaakt. Ze konden er nog net een touchdown uitpersen maar daar bleef het bij. Iedereen was in shock! Maar goed, we hadden goed eten en drinken dus who cares.
Maandag zijn Deidre, mijn nichtje, en ik naar Boulder gegaan om daar met wat vriendinnetjes van haar te meeten. Tussendoor nog even langs 1 van de zoveel liquor stores geweest die zo groot zijn als twee sportzalen bij elkaar. Paradise. In ieder geval, daarna heb ik de beste sushi ever gehad en toen naar de plaatselijke kroeg. En overal moet je je ID laten zien, hoe irritant! (Thanee, die keer in de Dikke van Dale is niks vergeleken hier...) Maar goed, super gezellige avond gehad. De dag erna naar Denver om naar het museum te gaan. We hadden kaartjes voor 'Passport in Paris' in het Denver Art Museum. Met een kleine kater kon ik me nog best vermaken laten door de Monet's, de Manet's en de Chezanne's. Daarna naar een ander vriendinnetje van Deidre waar ik me van alles laat vertellen over het drugs gebruik hier. Interessant en hoogstwaarschijnlijk mijn onderwerp voor de Final Project.

Deidre heeft me trouwens meteen even geholpen aan dikke sneeuwlaarzen en een telefoon en blijkbaar geldt mijn rijbewijs hier gewoon dus kan ik ook in Frank the Tank rijden. (Frank the Tank is trouwens een monster van een auto waar mijn tante, oom en nichtje dwergen in lijken. Frank the Tank past, daarentegen, perfect bij mij, ook al is deze wel 3x zo groot als mijn lovely Crossa).
Ook heb ik al contact met verschillende scholen hier, want ja, daarvoor ben ik hier natuurlijk! Moet nog het een en ander regelen maar ze willen erg graag vrijwilligers dus dat komt goed uit! Ik heb er echt heel erg veel zin in!

Verder staat er nog genoeg op de planning de komende weken zoals een bezoekje aan Estes Park, Black Hawk Casino op Valentijnsdag en een weekendje skien. Can't wait!

This is it for now.

XOXO

  • 06 Februari 2014 - 08:02

    Cornélie Stiksma:

    Oeeeh delicious Sjaaan!! Die margaritas moeten wij straks ook gaan opzoeken!!

  • 06 Februari 2014 - 11:39

    Thanee Steenkamp:

    Klinkt goed, meid! Behalve die helse heenreis dan.. Geniet en keep me posted!

  • 06 Februari 2014 - 11:57

    Stephanie Montsma:

    Volgens mij gaat het helemaal goedkomen met jou daar miss Bremer! En mocht je het een keer niet zien zitten kun je je in ieder geval goed bezatten heb ik in de gaten ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sjanie

Actief sinds 02 Feb. 2014
Verslag gelezen: 1832
Totaal aantal bezoekers 8991

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 30 April 2014

Bremer goes USA

Landen bezocht: